verbouwing naar 2 zalen
Vanaf half januari 1978 is Alhambra vanwege een verbouwing gesloten.
Op 11 mei 1978, zestien weken later, starten de voorstellingen weer.
Nu in twee zalen: Alhambra I en Alhambra II.
De Provinciale Zeeuwse Courant plaatste de dag na de heropening een kort berichtje, zonder foto's.
Provinciale Zeeuwse Courant 12 mei 1978
Er is in de zestien weken (en niet 17 maanden zoals in de PZC stond) heel veel werk verzet. Aannemersbedrijf Geschiere-Wattel, schildersbedrijf Buitelaar-Pouwer, installatiebedrijf (?) en verwarmingsbedrijf Sawema konden aan de slag.
Om van het verouderde theater twee afzonderlijke zalen te maken, moest er veel gesloopt worden. Dat gaf veel rommel en stof.
Onderstaand heb ik de verschillende delen bij elkaar gebracht in een beeldverhaal, zodat het verloop van oud naar nieuw beter herkenbaar blijft.
Op onderstaande foto's staan enkele personen afgebeeld. Als je een bezwaar tegen hebt, wil je dat dan bij mij melden. Dan kan ik dat aanpassen.
De verbouwing is begonnen (foto: Luc Boumans (LB)).
De wanden (met lekkagesporen) waren van zachtboard, de onderkant een lambrisering van bruin, dun multiplex. Op het balkon had de vloer in de gangpaden en op sommige rijen versleten vloerbedekking, maar op de meeste plaatsen lag er linoleum. Links zijn de projectievensters te zien. Bovenaan is de koof waarin de neonverlichting - de hoofd zaalverlichting - lag, nog net zichtbaar. Aan de wand armaturen met buisvormige gloeilampen (foto: LB).
Achter de verwarming naast de achterste rij zaten sleuven waardoor frisse buitenlucht de zaal in kon komen. Aan de buitenkant van het gebouw waren die sleuven zichtbaar. Langsrijdend verkeer - met name sportief bereden motoren - waren tijdens de voorstelling goed te horen. Eenvoudige stoelen met gebogen multiplex rug en dunne, blauwe bekleding. De zittingen waren ook dun en van verschillende stoelen zakte de opklapbare zitting verder door dan horizontaal (foto: LB).
Blik vanaf het balkon op de zaal beneden. Het doek voor het projectiescherm was geel met daarop gekleurde geometrische figuren (foto: LB).
Ingang balkon en deur nooduitgang. Plafond verwijderd (planken is het platte dak) (foto: LB).
Balken waaraan de gipsplaten komen te hangen voor het nieuwe plafond. Over de treden van het balkon is een verhoogde werkvloer aangebracht (foto: LB).
Over de treden van het balkon is een stellage met werkvloer aangebracht om aan het plafond te kunnen werken (foto: LB).
Balkon/Zaal-2, plafondconstructie gezien richting projectiescherm. Achteraan, in de stenen muur van de grote zaal, is een van de twee ventilatoren zichtbaar (foto: LB).
In de benedenzaal is ook een verhoogde werkvloer aangebracht. Hier is te zien dat de bekleding van de zijwanden is blijven zitten (foto: LB).
De wand waar het projectiescherm van Zaal-2 zal komen. Daarachter is het verlaagde plafond van de benedenzaal te zien (foto: LB).
De achterwand van Zaal-2 met de projectievensters.Aan de rechterkant is de doorgang te zien van een extra nooduitgang (foto: LB).
De balken van de wand waar het projectiescherm komt. Deze wand is ongeveer 6 meter verder opgeschoven dan waar de oude balkonrand zat. De nieuwe, verlengde vloer is gemaakt die rust op een nieuwe stalen balk (foto: LB).
De treden waarop de stoelen komen te staan laten al goed zien hoe de nieuwe zaal-2 eruit gaat zien. Onze hond Rhana was overal bij (foto: LB).
Een wirwar van balken. Een kwestie van passen en meten (foto: LB).
Door de balklaag van de verlengde vloer voor het scherm van Zaal-2 is beneden een van de nooduitgangen van de grote zaal te zien (foto: LB).
De ruimte tussen de rijen stoelen van Zaal-2 is ruimer dan de opstelling van het balkon. Daarom worden de treden elk met ongeveer 20 cm verlengd (foto: LB).
De wanden zijn afgewerkt met dikke dubbele platen gipsplaat vanwege de brandveiligheid en om geluidsoverdracht naar de andere zaal te beperken (foto: LB).
Het plafond wordt zwart geschilderd om zoveel mogelijk storende reflecties van het projectielicht te voorkomen (foto: LB).
De ladder staat in een van de nieuwe openingen van de ventilatie. Op het dak staan twee nieuwe ventilatoren voor zaal-2 (foto: LB).
Het blijft ondanks de treden toch nog een flinke hoogte om de wanden te schilderen (foto: LB).
Het projectiescherm hangt, de vaste zijgordijnen zijn opgehangen. De aansluiting van een van de actieve luidsprekers is zichtbaar. De verlichting is aangebracht (foto: LB).
Boven en onder het scherm wordt een koof aangebracht. Links en rechts naast het scherm hangen zijkaders om het scherm aan te kunnen passen aan het vertoonde beeldformaat van widescreen of cinemascoop. Links op de vloer staat de kadermoter (foto: LB).
Nieuwe situatie: Balkon is Zaal-2 geworden
Zaal-2 is klaar. De beide nooduitgangen hebben geluiddichte luchtroosters gekregen (foto: LB).
Nieuwe comfortabele stoelen. De losse projectievensters zijn vervangen door een groot raam. De Philips FP-30 projector staat klaar. Net naast het projectievenster hangt een video-camera om daarme vanuit de kassa het beeld te kunnen beoordelen (foto: LB).
Zaal-2. De voorstelling kan beginnen (foto: LB).
Om het gewicht van het verlengde balkon dat nodig is om er Zaal-2 van te maken op te kunnen vangen is er een stalen balk aangebracht. Om zo een zware balk in een bestaand gebouw aan te brengen is geen kleinigheid.
Moet die naar binnen? Dat gaat op rolletjes (foto: LB).
En met ellebogenstoom komt ie naar binnen (foto: LB).
Met een takel en een koevoet leggen twee man de balk op de goede positie (foto: LB).
De takel hangt al klaar (foto: LB).
De tussenvloer moet hier tijdelijk vrij gemaakt worden (foto: LB).
En dan is het grote moment aangebroken. Hijsen maar (foto: LB).
Om de beurt een poosje aan de ketting trekken. Vanwege de overbrenging is dat nog best een langdurig en vermoeiend karwei (foto: LB).
De projectleider bezig met de planning (foto: LB).
In de ene gevel is een gat gemaakt. Daar moet de balk eerst een stukje door heen. Met een houten balk wordt er bijgestuurd (foto: LB).
Op deze foto is goed te zien dat de oude wandbetimmering is blijven zitten. Daar overheen is de nieuwe wandbekleding van gipsplaat aangebracht. Daarom heeft niemand de bij de sloop aangetroffen muurschildering toen kunnen zien.
Aan de andere kant is een nis gemaakt waarin de balk kan worden opgelegd. De balk ligt op zijn plaats (foto: LB).
Om in geval van nood voldoende capaciteit te hebben om het publiek snel en veilig Zaal-2 te laten verlaten, was het noodzakelijk dat er een tweede nooduitgang gemaakt zou worden. Je moet er niet aan denken hoe dat in de jaren daarvoor had kunnen aflopen.
Boven de entree en de hal was een niet meer in gebruik zijnd woonhuis met eigen ingang op de hoek van het gebouw aan de Coosje Buskenstraat en de Spuistraat. Door dat woonhuis is een nooduitgang gemaakt waarbij gebruik gemaakt werd van de trap van het woonhuis.
In de achterwand van het balkon moet een doorgang naar het woonhuis gemaakt worden. Rechts is de bak te zien waardoor de verse buitenlucht naar binnen kon komen. Met een hendel kon in de winter de luchttoevoer gesloten worden (foto: LB).
In het woonhuis is dit de plek waar de nooduitgang gemaakt moet worden (foto: LB).
Doorsteek vanaf de tussen-etage (foto: LB).
Hier is de vloer te zien van de bovenetage. Daar zal een stuk uit moeten (foto: LB).
Keukentje op de tussen-etage. Er moet nog een stuk muur uit (foto: LB).
De timmerlui overleggen met elkaar (foto: LB).
De deursponning is afgewerkt. Hier zijn de ramen van de tussen-etage en bovenetage van het woonhuis goed te zien. Die ramen kijken uit op de Spuistraat (foto: LB).
Vanuit het woonhuis via de nieuwe nooduitgang naar Zaal-2 gezien (foto: LB).
De nis van het oude luchttoevoerrooster wordt afgewerkt (foto: LB).
De wanden van de extra nooduitgang in aanbouw (foto: LB).
De bestaande trap van het woonhuis die op de schuine hoek van het gebouw uitkomt (foto: LB).
De extra nooduitgang - en de eigen opgang naar de voormalige bovenwoning - komt hier op straat uit (foto: LB).
De oude dakbedekking van asfaltpapier bedekt met grind. Overal ligt materiaal dat van elders door de wind is aangevoerd. Op natte plekken groeit het mos welig (foto: LB).
Isolatieplaten met overlappende waterkerende laag bitumen worden vastgespijkerd (foto: LB).
Bitumen wordt uitgerold en met teer waterdicht vastgeplakt (foto: LB).
Met man en macht wordt er aan gewerkt om het dak voor de regen dicht te leggen. Gasflessen en een kookketel met teer in plaats van een vlam om het bitumen vast te plakken (foto: LB).
Ruimhartig wordt het teer uitgegoten (foto: LB).
Steenslag is aangebracht, de dakdoorvoeren afgewerkt. Het dak is klaar (foto: LB).
De oude zaal met het balkon. Eenvoudige stoelen met gebogen multiplex rug en dunne, blauwe bekleding (foto: LB).
Benedenzaal met middenpad in het achterste deel. De voorste twee rijen waren de 'nekloge' (foto: LB).
De oude stoelen opgeslagen en onder het plastic. Onbekend waar ze naar toe zijn gegaan (foto: LB).
De projectiewand is gesloopt. Om het plafond aan te pakken is er een werkvloer op hoogte aangebracht. Een balklaag voor een lager plafond is in aanbouw (foto: LB).
Onder de toneelvloer waarop het scherm stond zit de ketelruimte voor de centrale verwarming. Een groot ventilatierooster voor de ketelruimte is zichtbaar (foto: LB).
Aanvankelijk stond hier een grote ketel die op stookolie brandde (de olietank lag onder de stoep achter het gebouw). Nu staat er een flinke gasketel waarvan de gasleiding onder de vloer van Zaal-1 ligt (foto: LB).
De achterwand waar het scherm komt wordt geïsoleerd (foto: LB).
Met houten platen wordt de wand afgewerkt. Aan de bovenkant is dikke isolatie te zien om daarmee het geluid te dempen tussen beide zalen (foto: LB).
De wand wordt zwart geschilderd om reflectie van het projectielicht dat door het scherm schijnt te voorkomen. Het projectiescherm bevat duizenden gaatjes om het geluid van de speakers die achter het scherm staan niet te belemmeren (foto: LB).
Zaal-1. De cabine is gemetseld. Het plafond (onder Zaal-2, het oude balkon) wordt van rachels voorzien om hierop de gipsplaten te bevestigen (foto: LB).
Er zit honderden meters latwerk verborgen achter het plafond. Als het eenmaal dicht is ziet niemand dat meer (foto: LB).
De rand van het oude balkon waar nu de verlengde vloer van Zaal-2 begint en het eerste deel van het verlaagde plafond van Zaal-1 te zien is (foto: LB).
Onderkant van het balkon is vrijgemaakt om de verlengde vloer aan vast te maken. Onder het balkon loopt een hemelwaterafvoer naar de riolering van de Spuistraat (foto: LB).
Op het plafond van Zaal-1 achter het verlaagde deel en de wanden worden gipsplaten aangebracht (foto: LB).
Nu begint het al echt wat te lijken (foto: LB).
Het plafond onder de verlengde vloer van Zaal-2 wordt met isolatie en gipsplaat dichtgezet (foto: LB).
Het plafond is klaar en donker geschilderd om reflectie van het projectielicht tegen te gaan. De wanden zijn van gipsplaat voorzien. De koven voor de indirecte, dimbare TL-verlichting zijn aangebracht (foto: LB).
Wandarmaturen worden gemonteerd. Het armatuur bestaat uit twee verschoven en gespiegelde delen (foto: LB).
De deuren van de nooduitgangen van Zaal-1 worden zwaar geïsoleerd om met name het verkeerslawaai tegen te houden (foto: LB).
Onze hond Rhana voelt zich overal thuis (foto: LB).
De stoelen worden in losse onderdelen uitgeladen (foto: LB).
Het koffiekleurige tapijt is gelegd (foto: LB).
Stoelruggen en -zittingen worden opgestapeld (foto: LB).
Een gespecialiseerde ploeg mensen (3 personen) van de Spaanse stoelenfabriek zet snel en efficiënt de honderden stoelen vast op de vloer (foto: LB).
Zaal-1 is klaar. Nieuwe filmcabine, nieuwe comfortabele stoelen, nieuwe wandbekleding, nieuwe nooddeuren. De voorstelling kan beginnen (foto: LB).
Zaal-1 (foto: LB). Zo was het vroeger.... (foto: LB)
... en zo is het geworden (foto: LB).
Oude entree, hal met vitrine en een al jaren niet meer in gebruik zijnde kassa (foto: LB).
Voorhal met deuren naar de binnenhal (foto: LB).
Oude kassa in de voorhal (foto: LB).
Voorhal met in vieren gevouwen buitendeur waarvan in de praktijk alleen de twee middelste open stonden (konden). De Staande balk was de scheiding tussen de voor- en binnenhal (foto: LB).
Voordeuren en een deel van de muren gesloopt. De nooddeur van het balkon (Zaal-2) staat open (foto: LB).
Een belangstellende of nieuwsgierige blik in het voorbijgaan (foto: LB).
Om goed te kunnen metselen moet je je soms in bochten wringen (foto: LB).
A.S. VRIJDAG? Is dat niet wat voorbarig? (foto: LB).
Binnenhal, trap naar het balkon, garderobe en werkkast (foto: LB).
Binnenhal, kolom ontmanteld (foto: LB).
Voorhal met doorkijkje naar de trap (foto: LB).
Nieuwe werkkast onder de trap (foto: LB).
Trappenhuis gestript (foto: LB).
Trappenhuis met vaste vloerbedekking en trapleuningen met ingebouwde verlichting (foto: LB).
Deuren tussen de binnen- en buitenhal (foto: LB).
Oude binnenhal met granito vloer. Trap met linoleum en beklede trapleuning (foto: LB).
Sloopwerk in de binnenhal bij de trap (foto: LB).
Goede afwerking luistert nauw (foto: LB).
Nieuwe ingang van de binnenhal en de trap (foto: LB).
Tussen-etage en garderobe (foto: LB).
Tussen-etage met trapopgang naar het balkon. Nog net zichtbaar een luik om onder het balkon te kunnen komen voor onderhoud (foto: LB).
Ingang balkon (foto: LB).
Toiletten balkon, ingang cabine en ingang woonhuis (foto: LB).
Plafond gesloopt. De afvoerbuizen van de toiletgroep boven zijn zichtbaar geworden (foto: LB).
Nieuw plafond wordt aangebracht (foto: LB).
De TL-verlichting in de trapleuningen in aanleg (foto: LB).
Tussenetage is klaar. Nieuw plafond, verlichting en kleinere garderobe. Op de muren van het trappenhuis is een paars-grijze vloerbedekking geplakt. Onder de trapleuning is de kleur bruin (foto: LB).
Trap en ingang van Zaal-2 (foto: LB).
Heren- en damestoilet van Zaal-2 (foto: LB).
Eén damestoilet, één herentoilet en drie urinoirs. Veel te beperkt en bovendien moeilijk begaanbaar vanwege twee treetjes naar beneden. Bij het damestoilet stond altijd een rij wachtenden (foto: LB).
Toiletruimtes volledig gestript (foto: LB).
Tussenmuurtjes gesloopt (foto: LB).
Raampjes dichtgemetseld (foto: LB).
De tijdelijke elektrische installatie schakelborden (foto: LB).
Losse veters? (foto: LB).
De kozijnen zijn gesteld (foto: LB).
Op de plaats van het vroegere buffet wordt nu een invalidentoilet gemetseld (foto: LB).
En voor metselen is veel specie nodig (foto: LB).
De vloer egaliseren (foto: LB).
De tegelzetter maakt er iets moois van (foto: LB).
The finishing touch: afvoegen (foto: LB).
Een hele verbetering voor Zaal-1: een invalidentoilet, dames- en herentoiletten (foto: LB).
Philips FP-20 projectoren. Lampenhuis met hogedruk kwiklampen SPP (voor uitleg zie Alhambra theater) (foto: LB).
Omspoeltafel met filmrollen voor eenmalige voorstelling op de voorgrond. Op de verhoogde vloer een transportkoffer voor een film. Daarachter een van de twee pulsators voor de SPP lampen (foto: LB).
De projectievensters zijn vervangen door één groot raam (foto: LB).
Aan de inrichting van de cabine hoefde voor de projectie in Zaal-2 -afgezien van wat technische vernieuwingen en uitbreidingen - weinig gedaan te worden. De twee FP-20 projectoren zijn vervangen door één Philips FP-30 projector met 2-plaats non-rewind installatie. De projectievensters zijn dichtgemaakt en alleen een groot projectie- en controlevenster is er voor in de plaats gekomen (foto: LB).
Voor Zaal-1 moest er een compleet nieuwe cabine gemaakt worden die tussen de toiletgroep en de zaalingang komt te staan. Daarbij komt de cabine deels in de zaal en deels in de hal. Achter het gemetselde muurtje is de zaal en een van de nooduitgangen te zien (foto: LB).
De zaalingang is iets verplaatst om de cabine zoveel mogelijk midden voor het doek te kunnen krijgen (foto: LB).
Zijmuur van de cabine met daarachter de ramen van de toiletgroep. Tegen deze wand komt een liftschacht om films naar Zaal-2 te transporteren en voor de Interlock (zie Alhambra theater) (foto: LB).
De cabine vanuit de hal gezien. De deur is naast de zaaldeur. In de cabine komt een verhoogde betonvloer om de projector op de goede hoogte te kunnen plaatsen. Er wordt later nog een trapje van drie treden gestort (foto: LB).
De cabine vanuit de zaal gezien, gemakkelijk te herkennen aan het projectievenster (foto: LB).
Cabine van Zaal-1 met Philips FP-30 projector, 3-plaats non-rewind en opwikkeltafel. Het grijze kastje op de muur is de dimmer voor de TL-zaalverlichting. De lamp erboven is een ohmse ballast voor de diminstallatie en tevens een controlelamp (foto: LB).
In het plafond van Zaal-2 komen diverse leidingen te lopen voor de bediening van het kader, de luidsprekers en verlichting (foto: LB).
In de cabine moet het nodige gesloopt worden. Maar wat is waarvan? (foto: LB).
Gaten boren voor de leidingen die nodig zijn voor de besturing in het kantoor beneden van de automatisering van de projectie-apparatuur (foto: LB).
Nieuwe leidingstraten voor de geautomatiseerde cabine (foto: LB).
Tegen de vloer van het woonhuis boven de kassa (foto: LB).
Staat alles goed genoteerd? (foto: LB).
De oude kassa aan de buitenzijde (foto: LB).
De oude kassa aan de binnenzijde (foto: LB).
Het oude buffet, ingeklemd in een nis waardoor klanten - zeker als het druk was - maar moeilijk met hun frisdranken en snoep een weg konden banen terug naar de hal en zaal (foto: LB).
De kassa/kantoorruimte is volledig gestript. De borden voor het raam voor de filmposters en filmfoto's zijn hier nog in de oude staat te zien (foto: LB).
Verder slopen is niet meer mogelijk (foto: LB).
Vanaf buiten gezien (foto: LB).
De opbouw is begonnen, het nieuwe kozijn is geplaatst (foto: LB).
Dubbel glas geplaatst. Er zit zelfs verlichting in de nieuwe vitrine (foto: LB).
De opbouw van de kassa/kantoorruimte vordert gestaag (foto: LB).
De luifel met 'filmstrook' met daarop aan twee kanten neonletters. Op de schuine hoek van het gebouw vierkante met TL verlichte letters (foto: LB).
Het kassablok is geplaatst (van binnenuit gezien) (foto: LB).
De buffetwand nadert zijn voltooiing (foto: LB).
Buffetraam voor de verkoop van frisdranken en snoep (foto: LB).
Kassa en buffet aan de binnenzijde (foto: LB).
De voormalige eigenaar, Rinus van Liere en zijn vrouw, komen een kijkje nemen tijdens de verbouwing (foto: LB).
Plafond, strak tegen de stalen balken (foto: LB).
Het horizontaal en vlak stellen van de hoogte van het plafond gebeurt met een scherp timmermansoog (foto: LB).
Stuccen en timmeren tegelijk. Het vergt wat overleg in de afbouwfase waarbij alles onder tijdsdruk komt te staan (foto: LB).
Een klein keukenblok voor de afwas (foto: LB).
In het kantoor komen alle besturingskabels van twee geautomatiseerde cabines bij elkaar (foto: LB).
'Meneer Berman' (Lodewijk voor intimi) sluit de bediening van de projectie-apparatuur in het kantoor aan (foto: LB).
Het bedienpaneel en de bewaking van het beeld in werking. Bovenste monitor op het scherm van Zaal-2 gericht, op de onderste monitor is het doek voor het scherm van Zaal-1 te zien (foto: LB).
|
|
FILM 3, 2 februari 1979, uitgave van de nederlandse bioscoopbond |
Alhambra kent u niet meer terug
Het aloude Alhambra Theater in Vlissingen heeft een grootse metamorfose ondergaan. De bioscoop, strategisch gelegen aan de 'oprit', zoals de geboren en getogen Vlissingers het noemen, pal achter de boulevard is in een periode van vijftien weken herschapen in een dubbelbioscoop die gezien mag worden en er zijn heel wat mensen komen kijken sinds het theater draait in een nieuw jasje, aldus de tevreden eigenaren, de heren Groot en Van der Heide.
NIEUWE IMPULS Ondanks het slechte weer waren de trotse eigenaren vanuit het verre Enkhuizen naar Vlissingen getogen om de bezichtiging van hun bioscopen te begeleiden. Niets bijzonders, hoor, want wij vinden het noodzakelijk om elke week minstens één maal ons gezicht te laten zien in onze bedrijven. In het zuiden zijn dat Goes en Vlissingen, die sinds begin 1974 in handen zijn van de Westfriezen. Na een betrekkelijk korte periode de bedrijven gepacht te hebben van een vorige eigenaar Van Liere. Het had trouwens maar een haar gescheeld of de zaak was helemaal niet doorgegaan, want op het moment dat men de tip kreeg dat de eigenaar van plan was zijn bedrijven af te stoten, was hij al in een vergevorderd stadium van onderhandeling met een brouwerij. Gelukkigerwijze liep dat in het finale stadium niet zo vlot en kreeg men alsnog een telefoontje om te komen praten en kon de zaak beklonken worden.
De beide enthousiaste ondernemers hadden er meteen wel zin in, maar schrokken toch wel toen zij het Vlissingse bedrijf wat nauwkeuriger gingen bekijken. Doordat het pand jaren in een bestemmingsplan had gelegen en er in die periode niets aan gedaan kon worden omdat het toch op de nominatie stond om te verdwijnen, was een grondige aanpak van de zaak wel dringend noodzakelijk.
RADICAAL De enige succesvolle methode was in dit geval de meest radicale, dat wil zeggen de zaak dichtgooien en alles slopen wat er maar te slopen viel op de buitenmuren na. Zoals zo vaak in dit soort gevallen kwam men tijdens het vorderen van het werk steeds meer dingen tegen die onzichtbaar in een eerste beschouwing toch dringend gedaan moesten worden. Het is een vele tonnen verslindende affaire geworden, maar het resultaat mag zeer zeker gezien worden. het balkon veranderde in een tweede zaal met 120 zitplaatsen. De oorspronkelijke balkonrand werd niet gehandhaafd, maar verder naar voren in de benedenzaal gebracht. De benedenzaal kreeg 237 comfortabele stoelen en is ook voorzien van een bijzonder plezierig ogende wandbekleding, die praktisch overal in het gebouw is terug te vinden zodat bijvoorbeeld ook de akoestiek in het kolossale trappenhuis prettig aandoet en men geen 'badhuiseffect' krijgt.
TECHNIEK De beide cabines werden uitgerust met gloednieuwe Philips FP 30 apparatuur en door een speciaal aangelegde liftkoker bestaat de mogelijkheid tot interlock. Vanuit het kantoor van de enthousiaste bedrijfsleider, de heer Boumans is het mogelijk het hele bedrijf in de gaten te houden met bewakingsmonitoren. Bovendien is het mogelijk om de elektrische installatie van het hele gebouw van daaruit in- en uit te schakelen. Dat er bepaald niet beknibbeld is blijkt wel uit het feit dat er ook een speciaal invalidentoilet gebouwd is, met ook een waarschuwingsschakelaar naar de bedrijfsleiding. In de praktijk blijkt echter dat er bijzonder weinig van deze bijzondere service gebruik gemaakt wordt, terwijl er zeer regelmatig invaliden de zalen bezoeken.
PROGRAMMERING Er wordt zeven dagen per week gedraaid. Zaterdag en zondag zijn er twee avondvoorstellingen, door de week één. Zondagmiddag zijn er speciale kindermatinees. In de grote zaal beneden voor de kleintjes en boven voor de iets oudere kinderen. Vrijdag zijn er in beide zalen nachtvoorstellingen, in zaal 1 een sexfilm en in zaal 2 een film in het 'art-genre'.
Door deze opzet is het bezoek dan ook aanzienlijk gestegen en men doet er dan ook alles aan om mee te lopen met de grote landelijke premières, zoals nu het geval is met 'Een vrouw als Eva' [ 25 januari 1979]. Het is niet altijd een eenvoudige zaak om iedere week weer voor beide zalen een goede film te contracteren, aldus de heer Van der heide, maar we doen er alles aan om het publiek zo snel mogelijk van dienst te zijn. Dat dit door het publiek gewaardeerd wordt blijkt wel uit de nog steeds stijgende bezoekcijfers. Er zijn ook veel nieuwe bezoekers die gehoord hebben dat het echt weer de moeite waard is om naar de Alhambra te gaan en bij deze mening kunnen wij ons volledig aansluiten.
|
Foto's uit bovenstaand artikel
(fotos: NBB)
Alhambra theaters Vlissingen, januari 1979 (foto: NBB).
Interlock projectie. (De film wordt vanaf de bovenste plaat door de projector gevoerd en gaat daarna door de schacht naar zaal-2 waar die ook daar door de projector gevoerd wordt en op een vrije plaat wordt opgewikkeld. Bij de volgende voorstelling is de weg van de filmstrook in omgekeerde richting) (foto NBB).
Het trappenhuis (foto: NBB).
De ingangspartij (foto: NBB).
Zaal 1 (foto: NBB).
Zaal 2 (foto: NBB).